زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبیدالله بن وهب حارثی





عبیدالله بن وهب حارثی، از وزیران بزرگ و بلندمرتبه و از دبیران چیره‌دست و بلیغ خلفای عباسی در قرن سوم قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالقاسم، عبیدالله بن سلیمان بن وهب حارثی، از وزیران بزرگ و بلندمرتبه و از دبیران چیره دست و بلیغ بود. معتمد عباسی او را وزیر خود کرد. او وزیرزاده و پدر وزیر (قاسم بن عبیدالله) بود. الموفق برادر معتمد که همه‌کاره خلافت بود و برادرش را در قبضه قدرت خود داشت، بر او خشم کرد و دستور داد دارایی و زمین‌های عبیدالله را مصادره کنند. او نیز نزد بازرگانی بغدادی به نام عبدالله بن ابی‌عون پنهان شد. آن‌گاه الموفق در قبال دریافت نهصد هزار دینار از عبیدالله با او مصالحه کرد.
هنگامی که معتضد خلیفه شد، عبیدالله را وزیر خود کرد و ابن عونِ بازرگان، از وزارت او اموال بسیاری به‌دست آورد. عبیدالله شورش عمر بن عبدالعزیز بن ابی‌دلف را سرکوب کرد و او را با امان نامه نزد خلیفه آورد. هنگامی که معتضد تصمیم گرفت نوشته‌ای شامل لعن به معاویه تهیه و بر منبرها برای مردم خوانده شود، از بیم شورش و بلوای عمومی، او را از این‌کار باز داشت. عبیدالله در ۶۲ سالگی درگذشت و ابن معتز هنگام دفن او چنین سرود:
«مردم همه یکسان شدند و کمال بزرگی مُرد و از میان رفت و حادثه روزگار گفت: پس کجایند مردان؟ این ابوالقاسم است که در تابوتش قرار دارد؛ برخیزید و بنگرید چگونه کوه‌ها به حرکت در آمده‌اند!».

۲ - پانویس


 
۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، (در زندگینامه عبیدالله بن طاهر)، ج۳، ص۱۲۲.    
۲. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۹، ص۵۴۰.    
۳. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۹، ص۵۴۴.    
۴. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۱۰، ص۶۳.    
۵. ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۳۴.    
۶. تنوخی، محمد بن علی، نشوار المحاضره، ج۱، ص۷۸، بند ۳۲.    
۷. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۹۴.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۴۶.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.